Stille week

Een mooie zondag. Er was rust en genieten, met de boys, met de meiskes. Samen veel goeie dingen gehoord om weer over na te denken. Soms vertolken woorden je gevoel niet. Het was goed, eensgezind, kloek bloeide. Dat is niet altijd. Een gezin is naast groeiplek ook vaak broeiplek, maar zo niet vandaag. Zomaar stil blij.

De stille week komt eraan. Niet verkeerd in het rumoer van deze tijd om eens stil te zijn. Hoe intens was het lijden, wat Hij voor ons over had. Hij in onze plaats, wat een Liefde. Die Weg kan voor iedereen. Ik leef ernaar toe, Pasen! Eerst donker, stil, dan jubelen. En omdat we mensen zijn gaat ook het gewone leven door, worstelen, licht verspreiden, bloemetjes strooien op de weg. Voor wie ze ziet.

Als je veel mensen spreekt, weet je achter elk harts-deurtje wel een pijntje, een dingetje, leed. We herkennen het allemaal. Doe wat meer Liefde, het geeft een blij onderlaagje in een vol hart. Het echte leven leert je. Dan leef je!

Goeie week lieve mensen. Het liefst zou ik doorschrijven, maar de wekker gaat vroeg. Zzzzzegen.