Lauwe maand
Ken je dat? Dat je ergens enthousiast over bent? Je vertelt er over en het bruist binnenin je. Je deelt het met anderen en die worden daar door aangestoken. Wat is dat toch heerlijk. Je leeft! Reageert iederéén enthousiast? Nee, dat niet. Er zijn ook lauwe reacties, zo van, dat is echt iets voor jou, mij niet gezien. Of boze reacties, zo werkt dat niet. Of helemaal geen reacties.
Ik dacht er over deze week met alle ontwikkelingen, die we verduren. Wat houdt het me soms toch bezig en wat is het een klus om goed met alle reacties om te gaan. En dan het meest met de reacties, die mij niet passen, lauwe reacties. Die van: tja, je zal moeten. Of..het is nu eenmaal zo, het went wel. Of..je niet druk maken hoor, het helpt je niks. Sjonge jonge, het lijkt wel januari, de eerste maand, de louwmaand. Zonder veel kennis weet ik dat het afgeleid is van looien, wat ze blijkbaar vroeger in het begin van het jaar deden. Leer looien, louwmaand, soms schreef men lauwmaand. Dat was ws voor degene, die niet zo taai als leer waren. Die namen het met een korreltje zout.
Lauwheid. Ik vind het een beroerde manier van leven. Het past me niet. Ik vecht liever om samen onrecht te lijf te gaan. Ik loop liever tegen de (niet onverantwoorde) stroom in. Die mensen mogen er ook zijn. De wat roekelozen. Ik hoorde een prachtige zin. God is als een moederbeer voor armen en verdrukten. Kom je aan hen, dan brult Hij. Wow! Bij die God hoor ik. Niks lauwheid. In deze tijd van regels moeten we zoeken waar we onze verbinding vandaan halen. Regels bindt, Liefde verbindt.
Ik begrijp goed, dat februari uitgeroepen is tot maand van de spiritualiteit. Dan kunnen we onze lauwheid achter ons laten en vurig aanpakken, waar we in het leven voor geroepen zijn. Leven met passie. Je missie uitbouwen. Verschil maken, waar het onmogelijk lijkt. Enthousiast leven. En waar dat niet kan, mogen we elkaar dragen in daad en evt een woord. Laat de vlam maar branden.
Ons hele leven is volgestopt met dingen die er uiteindelijk helemaal niet toe doen, zei ooit Martyn Lloyd-Jones. Oenk. Dat is een les. Wordt mijn Liefde groter als ik steeds in angst leef? Word ik daar leuker en gezonder van? En belangrijker nog, wordt onze Liefde in deze tijd van contactschaarste groter en steken we elkaar daar mee aan? Het is een vraag die ik als eerste aan mezelf stel.
Ik zal me in februari beraden op vuur-stukjes. Dan komen we niet lauw weg;-).