koffietuinhuis-nieuws
Zaterdagavond. Ik ben zo bezig geweest de hele week, dat het bijhouden van de website niet bepaald lukte. Maar de stilte op de website weerspiegelde niet de stilte thuis, nee, hier werd hard gewerkt aan de plannen om te komen tot beginnen aan de bouw van het koffietuinhuis. Op dinsdagmorgen kwamen de mannen slopen. 3-4 man sterk. Oh, oh, wat een troep, wat een puin. Vrachten werden er weg gebracht, enorm. Wat een goed werk hebben de mannen van Arco de Visser geleverd om te komen tot een goede ondergrond voor bouw en tegels leggen. Grote waardering voor hun bijdrage.
Vrijdag was de leverdag bij Son’s koffietuinhuis. Betonbandjes, schuttingen, palen, tegels, werkelijk, parkeerplekjes vol. En dan krijg je dat gesponsord van Zwemer Seroos en betalen je eigen broers opeens een mooie tegelpartij voor je. Ik ben er gewoon van onder de indruk. Burgerinitiatiefjes voor wijkwelzijn zijn zo gaaf. Buurman met nog een harde werker en twee zonen hebben de boel gereed voor morgen. Half 8 knallen we de zaterdag in. Lieve mensen, wat een hulp, wat een sfeer. Ik heb er moed op.
Goede morgen, de zaterdag meldt zich. Het werkvolk begint enthousiast. Het wordt al licht. Ik weet niet waar ik beginnen moet maar het klinkt buiten goed. Ben duf dankbaar, gelukkig overheerst het laatste.
Op naar een praatdag voor mij..de zoveelste. Opruimen waar ik kan. En zorgen voor de inwendige mens. Het kan je leven maar zijn.
En oh wat gaan ze vandaag hard. De schuttingen zijn al klaar. de fundering van de schuur is er, een straatje wordt gelegd, de sfeer is enorm. Met 10 – 12 man sterk zonder een verkeerd woord wordt er hard gewerkt. De zon laat zich voor de lunch nog even zien, dan kunnen we met onze zandklof buiten blijven. In plaats van afzeggers hebben wij hier extra aanschuivers. Wat werkt dat goed. Na een goeie lunch met warme soep kon iedereen er weer tegen. Wat gaat t goed. Iedereen doet wat ie kan, er wordt een berg werk verzet. Of ik dan even de boekenkast leeg haal, ja zeg, weet je hoeveel boeken ik heb. Bizar. Dus nu struikel je over de boeken en schuif je over het zand. Maar puik wordt het, er valt geen verkeerd woord. Wat een dag. De wijk gaat los, wij buren.
Wat zal iedereen vanavond lekker zitten, incluis ik. De jongens hier willen niet opblijven. Ik kan ook niet meer veel anders dan zitten. Toe aan de zondag. Onze rustdag. Maar een mooie dag was het. Met dank aan alle hulp en een enorme wijkspirit. Op naar meer..