Toeleven naar Pasen dag 38

Vandaag was een top-dag. Zo stralend hij was, zo voorspoedig ging het. De tweede keer om een kar vol boodschappen, uitladen met het jonge volk thuis en alles op tafel en ordenen maar. Als leuke pauze hadden we koffie met onze fan Adrie in de tuin. Dat was dan weer heel gezellig. Praten aan de deur was volle por en dochterlief hielp me mooi op gang om de pakketten te maken. Je denkt, je verzint, je ordent en ondertussen zie je in de tuin die schuchtere kindjes weer, die bij het kastje kijken of er nog brood is. Ik heb ze al vaker gezien, maar durf niet altijd goed te vragen hoe het gaat. Meestal klets ik even en schuif ik weer snel naar binnen, maar vandaag denk ik, dit is mijn dag, Son, nu, je kan ’t.
Hoi hoi, zijn jullie er weer? Zeg, weten jullie een beetje hoe het werkt? Ja-a, zegt het grootste meisje al bij het hek en broerlief zegt, we nemen ook altijd wat mee van mama. Ok, zeg ik, ondertussen merkend dat mama hun dus stuurt, wacht, omdat het bijna Pasen is, heb ik iets. Hebben jullie nog meer kindjes thuis? Ook dat wordt verlegen bevestigd. Drie paar oogjes blijven me aankijken als ik twee tassen vul met goeie dingen en gelijk lekkers voor hun erbij doe natuurlijk. Tegelijk babbel ik om het allemaal gewoon te laten lijken. Daar gaan ze dan. Het meisje nog steeds het brood in de hand en de boys moeten dragen aan de tassen. Dat vinden ze geen enkel probleem. Ik schuif weer blij naar binnen en denk, is dit nou weer zo een gezin wat ik mag zegenen? Waar ik een eerste stapje heb kunnen doen? God, zegen dit lieve gezin.
Brood, kaas, koffie, jam, eieren, paaseitjes, paaskoekjes, thee, vleeswaren, leuke mokken, een krans, servetten, bloemetjes. Het ging allemaal met liefde door m’n handen naar mensen, die een steuntje goed kunnen gebruiken. Morgen delen we nog wat rest. En natuurlijk is dit mogelijk gemaakt door al die gulle gevers en lezers die zeggen, tof wat je doet. Maar iedereen is tof! Ik doe maar een deeltje. Het verveelt me geen dag.
In deze tijd van afstand is verbondenheid groot. Zo richting Pasen jjuich ik dat toe. Want als de Heer is opgestaan, dan vangt het nieuwe leven aan. En dat wens ik de mensen in armoede en nood het eerst!! Feest.
#Sonschrijft40dagen #omzienenontmoeten #Pasennadertdag38