toeleven naar Pasen dag 30

Zaterdagavond. Het weekend draait. Gelijke dagen lijken het, maar toch ook weer niet. Lekker geen schoolwerk en wat de creativiteit in huize Kingma betreft goud vandaag. De kamer van de boys is veranderd in een legoland met campings, bruggen, tankstations, noem maar op. En dan een dagje met z’n drietjes spelen is absoluut wel eens anders, maar nu perfect. Dochterlief heeft maandag een mondeling via de laptop, en uitgerekend zij is de eerste, spannend!! We praten een weekend Duits om er wat in te zitten😜. Rest onze grote bikkel, die een keer netjes vroeg thuis doet en zijn zorgen ook weer maar eens deelt over het wereldgebeuren en zijn eigen mening. Dat is ook goed. Hij is sterk, alle Kingma’s zijn goed gezond, absoluut, maar ook maar gekregen hé, zeg ik. Ja, dat is waar.
Mijn gedachten gaan uit naar mensen in eenzaamheid, mensen die het leven nu niet begrijpen en mensen met grote zorgen. Ik kan de krant niet lezen of ik zie het. Ik kan social media niet kijken of ik lees het. Ik kan niet alles aan, negeer het meeste, want daar zit mijn meeleven niet in. Maar denk wel na. Het is geen geruste tijd. Een tijd, wat stemt tot nadenken. Leed en ziekte kan je zomaar treffen. En wat telt dan? Dat je het getroffen had in deze wereld? Of dat je je geliefd wist. Weten de mensen om je heen, dat je van ze houdt? Weten jouw kinderen dat? Of is makkelijker te mopperen op de omstandigheden.
Morgen zondag. Beetje veel thuisdag. Geen challenge, maar voluit leven. Eens een momentje om je te uiten, hé man, ik waardeer je, lief kind, ik hou van je. Vriend, wat ben jij tof. Buurvrouw, blij met je. En doe je dit al? Ga dan vooral zo door en geef veel mensen het gevoel, hé, ook jij bent geliefd.
Een goeie zondag
#Sonschrijft40dageneninspireert #omzienenbemoedigen #dag30