Toeleven naar Pasen dag 22

Uit de school geklapt. Ik snap ineens die uitdrukking. Zo voelt dat hier wel een beetje. Omdat het geen vakantie is, begint de eerste al prinsesheerlijk om half 8 met taal. Ik mag dan nog wakker worden op gemak. De tweede schuifelt aangekleed richting het ontbijt. Op gemak ontbijten we en bedenken nog even hoe we het school leven na kunnen bootsen. We weten een leuke manier. Wel lopend de schuur uit gaan en uitgezwaaid worden door moes en dan door de voordeur naar school. Ha, ha, nog niet gedaan, maar dat uitzwaaien missen we wel. Vandaag schrijven we het weekrooster netjes over en introduceren we het schoolwerk. We plannen gelijk pauze, want dat is een mooi momentje met een dikke schoolkoek🤪. Mergpijp, oeps, dat hebben we anders niet, mjammie.
Onze boy, die de structuur het meeste mist, moet gelijk een opdracht doen waar wij en de laptop veel werk aan hebben. Gelukkig hebben wij grote zus. Gecharmeerd is ze niet van de hulpvraag, dus we zetten alle zeilen bij vriendelijkheid hoog te houden. Sjonge, kwart voor twaalf. Intens ochtendje. Tijd voor een dikke smoothie. Mijn respect voor de meesters en juffen groeit met het uur. En zoon zucht, waarom is het leven zo moeilijk met computers en zo. Ik begrijp hem volkomen, leef jij maar zoveel mogelijk zonder dat ding.
Zo maar eens een eierronde doen op de fiets. Frisse lucht nodig. En de folders, die gaan te voet. Gymles nabootsing. Ik dacht dat ik intensief leefde. Dat klopt ook. Maar nu intensief +.
#Sonschrijft40dageneninspireert #omzienenafzien #dag22
ps. vandaag nationale gebedsdag, ook aandacht voor. Wie weet schrijf ik nog een keer vandaag (fb)