toeleven naar Pasen dag 9
Het koffiehuis werd vandaag gekenmerkt door een paar zinvolle gesprekken. Het is altijd weer anders, maar dat houdt het goed. Jezelf zijn en flink wat koffie leuteren met dit keer wortelcake en lekkers bijgedragen door de fans. Dat we de wereld niet goed begrijpen, soms geen raad weten met wereldproblematiek en toch in onze eigen omgeving verschil kunnen maken. Ik laat me wel eens even lam leggen door alles wat ik hoor in de wereld ver weg, maar ook dichtbij. Ik ben net weer geen robot. Maar altijd komt er weer een moment dat ik denk, onrecht te lijf, dat is mijn ding. Armoede minder, eenzaamheid ‘zien’. Ik vecht er graag voor. En dan kan ik beginnen in mijn eigen straatje.
Nou is de gedachte mij niet vreemd, moet ik dat nou doen? Moet ik nou weer persé verschil maken. Tuurlijk denk ik dat ook. Ben zo aards als wat. Maar ook geroepen voor onrecht, net als iedereen. Hoe klein of groot dat onrecht ook is. Het betekent kwetsbaarheid, betrokkenheid, liefde geven en ontvangen, waar je het niet verwacht, delen en leven. In het leven gaat het er vaak niet om of je ergens klaar voor bent, wél of je wil. En ik ben me bewust van een God, die heel goed kan regelen, wat wij niet kunnen. Jij gewoon mens, Hij grote God. En ook….Jij bijzonder, Hij zag jou. Dus toch! Onrecht te lijf. Ja, ik.
#Sonschrijft40dageneninspireert #omzienenontmoeten #dag9