40 dagen voor Pasen
Ik denk me suf. 40-dagentijd. Ga ik er nog iets bijzonders aan doen. Vasten, nee, social media vasten, nee, ik weet het gewoon even niet. Elk jaar dezelfde gedachten volgens mij. Ik lees de kalender van Tear. Daar ben ik dol op en daar ben ik trouw in. Maar allerlei rituelen zijn aan mij slecht besteed. Ik vergeet de beste voornemens na een paar dagen weer en leef met volle teugen, terwijl het 40-dagentijd is. De piano zou net zo goed nu al kunnen juichen van de stem die klinkt en galmt, maar het ere zij God vind ik ook nog steeds passen. En ja, als ik dan een keer mijn dag niet heb, dan wil ik wel treuren, maar is dat dan gepast in deze tijd. Het kunnen net zo goed je hormonen zijn, die kuren vertonen. Sorry, ik relativeer even.
Ik ben voor bezinning, ik ben voor echt, ik ben voor Leven. Enorm juist. Maar niet voor mezelf alleen. Ik wil betrokken zijn op de mensen om me heen, ook in deze 40 dagen gewoon weer. Omzien naar wie afziet, ontmoeten wie eenzaam is, contacten waar leven niet zo eenvoudig is. Aangesloten op een goede Bron wil niet zeggen dat je altijd ook borrelt vanuit die Bron. Je staat wel eens droog.
Ik denk dat ik elke dag een stukje wil schrijven. Ik garandeer geen 100% hoor. Maar ik ga proberen elke dag een mens te laten weten dat ie geliefd is. En lukt dat niet, vraag ik jullie. Schrijf een kaartje naar iemand die eenzaam is, die ploetert met het leven, om te leven. Vraag me en ik deel wat! Natuurlijk zou het gaaf zijn als jullie gewoon spontaan lekker mee doen in delen. Dan heb ik 40 mensen nodig, voor elke dag één. Ik hou van die positieve olievlekjes. Ze verspreiden zich zo HEERlijk.
40-dagentijd. Het is begonnen. Open, blanco. Ik doe mee.
In de winkel. Hij loopt doelloos rond. Drinkt z’n koffie bij het automaat alleen. Kijkt wat hij zal kopen en besluit. Bij de kassa zie ik hem weer. Het wordt chips.
Meestal fiets ik gewoon weg. Nu praten we even. Zin in chips? Ja joh, ik heb al zo vet gegeten de afgelopen dagen, ik wilde even wat anders. Hi, hi, dan kies je inderdaad chips zeg ik met een grijns. We praten even over gezond eten, over alleen zijn en hij vertelt over de renovatie van zijn huis, die eraan komt. Dat wordt twee weken chips, maar je kan ook magnetron-maaltijden kopen. Of hij daar zin in heeft betwijfel ik. Maar zijn stem klinkt zo blij als ik weg fiets en nog roep….en geniet van je chips.. bedankt! En het klonk als, jij zag mij.
#Sonschrijft40dageneninspireert #omzienenontmoeten